Wielka Brytania notuje rekordowy poziom zatrudnienia, w którym pracuje ponad 32 mln osób. Jednak wielu pracowników i ich rodzin nadal walczy o przetrwanie finansowe – szacuje się, że 5,5 mln pracowników otrzymuje wynagrodzenie poniżej rzeczywistej płacy wystarczającej na utrzymanie, która jest ustalana na poziomie, na którym ludzie mogą sobie pozwolić na „życie”, na podstawie minimalnego standardu dochodu.
Jednak w tych statystykach brakuje osób, które muszą wykonywać więcej niż jedną nisko płatną pracę, aby związać koniec z końcem. Na tym skupiają się nasze badania – które nigdy wcześniej nie były prowadzone w Wielkiej Brytanii.
Zapomniani pracownicy
Przeprowadziliśmy wywiady z 50 nisko opłacanymi pracownikami wykonującymi różne formy zatrudnienia w regionach Yorkshire i północno-wschodniej Anglii. Spodziewaliśmy się porozmawiać z pracownikami wykonującymi dwie lub trzy prace, ale byliśmy zaskoczeni i zaniepokojeni, gdy znaleźliśmy numer z czterema, pięcioma, sześcioma, a nawet siedmioma różnymi miejscami pracy.
Wszyscy pracownicy, z którymi rozmawialiśmy, mieli wiele prac, ponieważ walczyli o utrzymanie, a niektórzy korzystali z banków żywności. Wiek wahał się od późnych nastolatków do 60 lat, a poziomy wykształcenia były zróżnicowane: mniejszość nie miała żadnych kwalifikacji, ale wiele z nich miało NVQ, GCSE, O-level, A-level, dobre stopnie naukowe, a nawet magisterskie.
Pracownicy, z którymi rozmawialiśmy, byli zatrudnieni w sprzątaniu, gastronomii, sektorze rozrywki, sektorze opieki, barach, ochronie, majsterkowaniu, usługach socjalnych, usługach publicznych, bibliotekach, edukacji, handlu detalicznym, administracji, księgowości i usługach IT. Zawody te obejmowały sektor prywatny, publiczny i trzeci, ale pewna liczba miejsc pracy w sektorze publicznym została zlecona prywatnym wykonawcom z powodu cięć oszczędnościowych.
Jeśli chodzi o umowy o pracę, doszło do połączenia pełnego i niepełnego wymiaru czasu pracy, agencyjnego, tymczasowego, sezonowego, tylko na czas określony, dorywczego i zerowego.
Niepewność zatrudnienia
Uważamy, że wzrost liczby miejsc pracy jest spowodowany utworzeniem zderegulowanego „elastycznego” rynku pracy. Ostatnie badania przeprowadzone przez Joseph Rowntree Foundation zwróciły uwagę na ekspansję niepewnej pracy. TUC, który obejmuje większość głównych związków zawodowych w Wielkiej Brytanii, poinformował również, że tylko jedno na 40 miejsc pracy utworzonych od czasu recesji jest pełnoetatowe.
Pracownicy, z którymi rozmawialiśmy, musieli zdobyć dodatkowe miejsca pracy w wyniku niskich zarobków, ograniczonych godzin pracy, niepełnego zatrudnienia i niepewności zatrudnienia. Dodatkowe czynniki obejmują wzrost liczby umów o pracę w niepełnym wymiarze godzin, umów na zero godzin oraz umów tymczasowych i dorywczych. Wiele osób, z którymi rozmawialiśmy, doświadczało niepewności i niestabilności zatrudnienia i musiało pracować dla agencji zatrudnienia.
Ludzie wykonują wiele niskopłatnych prac w niepełnym wymiarze godzin. Shutterstock
Pracownicy, z którymi rozmawialiśmy, byli również doskonale świadomi tych problemów i związanych z nimi wyzwań związanych z niewystarczającymi płacami i godzinami pracy, aby związać koniec z końcem – jak Anna, która pracuje na czterech etatach, dwóch w sprzątaniu, jednym w gastronomii i jednym jako pracownik sklepu, wyjaśnił:
Jestem zmęczony. Wstaję o 4:30 rano. Wychodzę z domu o 5:10 na początek o 6 rano i na koniec o 10 rano. Potem przychodzę tutaj [do mojej drugiej pracy] o 11 rano i mam tu cały dzień. Kończę tutaj o 16:00, przechodzę przez wodę i idę do mojego syna, biorę kanapkę lub coś w tym stylu, a potem idę do następnej pracy.
To jest pięć nocy w tygodniu i to bardzo ciężka praca. Wieczorna praca jest naprawdę ciężka. Jestem naprawdę zmęczony, gdy jest około 20:00. Kładę się spać około północy. Ale gdybym nie wykonywał tych prac, nie byłbym w stanie żyć. Nie byłbym w stanie przeżyć.
Przyzwoite godziny pracy
Zmieniający się świat pracy przyniósł szereg wyzwań i nie można dłużej ignorować głosów tych zapomnianych pracowników. Ci pracownicy nie są w tej pozycji z wyboru. Były to jedyne dostępne miejsca pracy – co powodowało, że musieli podejmować więcej niż jedną pracę z powodu niskich płac, ograniczonych godzin pracy i możliwości.
Nasze badania potwierdzają konieczność przyjęcia rzeczywistej płacy wystarczającej na utrzymanie. Wynosi ona 9 GBP / godzinę (10,55 GBP w Londynie), podczas gdy krajowa płaca minimalna (7,38 GBP / godzinę) i krajowa płaca na życie (7,83 GBP / godzinę) są ustalone na niższym poziomie. Rzeczywiście, niektórym pracownikom, z którymi rozmawialiśmy, którzy otrzymali podwyżkę płacy na życie w kraju, pracodawca skrócił godziny pracy, aby zrekompensować tę podwyżkę, więc ich sytuacja się pogorszyła.
Wraz z zaleceniem dotyczącym skuteczniejszej regulacji wynagrodzeń należy również ściślej uregulować ustalenia dotyczące czasu pracy z gwarantowanymi godzinami. Wielu pracowników, z którymi rozmawialiśmy, pracowało zero godzin lub bardzo zmienne krótkie godziny pracy. Zalecenia te są ważne, ponieważ jest bardzo jasne, że więcej osób potrzebuje dostępu do bezpiecznych miejsc pracy z przyzwoitymi godzinami pracy i możliwościami awansu, jeśli sytuacja ma się poprawić.